معرفی یک پیوسفر با توجه به توزیع و پراکنش ترکیب گیاهی در طول گرادیان چرا در بوته‌زارهای مراتع ییلاقی استان کرمان

برای شناسایی مناطق تخریب یافته و معرفی یک پیوسفر، توزیع و پراکنش گونه‌های گیاهی در اطراف یک آبشخور مورد بررسی قرار گرفت. به همین منظور در 113 پلات درصد تاج پوشش و تراکم گونه­ها برآورد گردید. برای شناسایی الگوهای پراکنش ترکیب گیاهی بر روی داده­های تاج پوشش و تراکم گونه‌ها آنالیز خوشه­بندی انجام شد و سه گروه متمایز از نظر ترکیب گیاهی بدست­آمد. آنالیز تجزیه واریانس تمایز گروه‌های بدست­آمده را نشان داد (01/0> p). با آنالیز DCA نیز ارتباط گروه‌های بدست­آمده، با هر یک از گونه‌های گیاهی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج مؤید یک پیوسفر تا شعاع 300 متری از آبشخور می‌باشد. به­طوری­که ترکیب گیاهی در اثر چرای دام بشدت تغییر کرده بود و گونه‌های فورب یکساله و چندساله غیرخوشخوراک، جایگزین گونه­های دائمی و خوشخوراک شده بودند. اما با فاصله از آبشخور گونه‌های چندساله و خوشخوراک در ترکیب گیاهی افزایش پیدا کرده بودند. بنابراین مطالعه ارتباط بین نسبت‌های ترکیب گیاهی (بدست­آمده با تیپ­های کارکردی) و شدت چرا نیز نشان داد که علاوه بر روشهای کمی روشهای کیفی نیز همچون ترکیب گیاهی و تیپ­های کارکردی گیاهان می‌توانند یک روش مناسب برای تعیین وضعیت اکوسیستم در بوته‌زارها باشند.